Her şey bitti çok önceden olması gerektiği gibi. Belki biraz gecikmeli ama bitti. Kurtuluyorum kalbimdeki şeyden. İçimde garip bir hissizlikten başka hiçbir şey yok. Oyuncak değildim ki ben ya da kimsenin canı istediğinde gelebileceği biri. Bu kadar kısa sürede nasıl içimdeki şeyler böyle değişti ben de anlamıyorum ama mutluyum. Dengesiz biriyle denge kurmaya çalışırken kendi dengemi kaybetmekten yorulmuştum.
Balık uyandı günler sonra. Geçti üstünden onlarca fırtına. Kapandı perdeler, sustu tragedya. Öncesindeki sessizlik belirliyor fırtınanın şiddetini diye korktu sustuklarından. Yankılandı bir ses, açıldı yine perdeler başladı tragedya. Aşk aldatmasaydı beni böyle ağlar mıydım hiç bu kadar içten? Akar mıydı gözyaşlarım kimseye göstermeden. Ağlat beni her gün ama ne olur gitme. Söyleyemediklerimi de boğdum kendimle birlikte. Saklıyorum tüm sevinçlerimi güzel günler gelir diye. Bir gün mutlaka geleceğim fırtınalar kopsa bile. Bak geldim sana yine. Gitmemek üzere.
Yorumlar
Yorum Gönder