24 yaşındayım hayatın ne başı ne ortası garip bir yer bence. Bir şeyler için çabalıyorum belki işe yarıyor belki yaramıyor bilmiyorum aslında şu an sonuçla ilgilenmiyorum. Bu yazıyı yıllar sonra okumak için yazıyorum. Üst üste çok ağır şeyler yaşadım bir insanın dayanabilmesi biraz zor olan türden belki bilmiyorum. Kendimden beklemediğim derecede güçlü kaldım hepsinde. Bunu okurken saçlarım ne kadar daha beyazlar bilmiyorum ama şu annem saçlarıma her baktığında neden saçların beyazlamış arkadaş şarkısını söyleyerek gülüyor. Hafızamı kaybettim baya. Yakın arkadaşlarım dalga geçiyor. Yaşanan çoğu şeyi hatırlamıyorum. Ben üst üste yaşadığım şeylere bağlıyorum bunu bence beynim kendini korumaya aldı ve çoğu şeyi sildi. Eskiden her detayı hatırlayan biri olarak bu halimi daha çok sevdim umarım ilerde de böyle rahat bir kafayla yaşarım. Çocukluğumdan beri kadınlar konusunda çok hassasım, aile konusunda şanslıydım kadınlara hep değer verildiğini gördüm. Yaşadığım ülkede ise tam tersini görünce tepki mekanizmam baya gelişti. Her zaman kadınları elimden gelen şekilde korumaya çalışıyorum. Umarım hala öyleyimdir bunu okurken. Şarkı dinlemeye bayılıyorum en büyük zevkim playlist yapmak oturup özenle şarkıları sıralamasını ayarlıyorum şu anda da müzik dinliyorum. Cults’tan Always Forever. Müzik zevkim değişti biraz yabancı ve daha eğlenceli şarkılara yöneldim. İspanyolca ve İtalyanca şarkılara sardım. Aşka inancım kalmadı hiç yani zaten olmamıştı ama artık zerresi bile kalmadı (bir gün aşık olursam diye liste yaptım.) Acaba dinledik mi biriyle? Aşk ölümsüzdür özü değişebilir ama sureti değişmez diyerek gülüyorum şu an. Sürekli rüyama giren kişiden de beni üzen kişiden de kurtuldum. Yeni hayatıma başlamak için hazırım. Üzgün olsam bile kombin yapmaya bayılıyorum bence ölene kadar böyle olacağım. Salak salak sorular sormayı çok seviyorum acaba hala öyle miyim. Neden tek kolumdan saate bakmak zorundayım diyerek iki koluma saat takmak tamamen ihtiyaçtı. İnsanların düşüncelerini ciddi anlamda hiç takmıyorum bu özgürlüğümü umarım kaybetmemişimdir en değerli şey bu hayatımda. Aman şunu giyersem ne derler yok şunu yaparsam ne düşünürlerin zerresi yok ve çok mutluyum ilerde böyle değilsem bunu görünce öyle olmaya döneyim. Son olarak BALIK GÖZYAŞINDA YÜZMEYİ ÖĞRENDİ Mİ?
Her şey bitti çok önceden olması gerektiği gibi. Belki biraz gecikmeli ama bitti. Kurtuluyorum kalbimdeki şeyden. İçimde garip bir hissizlikten başka hiçbir şey yok. Oyuncak değildim ki ben ya da kimsenin canı istediğinde gelebileceği biri. Bu kadar kısa sürede nasıl içimdeki şeyler böyle değişti ben de anlamıyorum ama mutluyum. Dengesiz biriyle denge kurmaya çalışırken kendi dengemi kaybetmekten yorulmuştum.
Yorumlar
Yorum Gönder