Ana içeriğe atla

Vazgeçmek

 Yok olmak istiyorum zamanda ve bu kalabalıkta; sakla beni derinlerde, yok et orda. Bir gün balık dayanamadı bu en boş doluluğa. Aktı ilk yaş ve başladı tragedya. Balığın hikayesi bitmedi hala. 


Başladı tragedya. Balık dayanamadı olanlara.


Bırakıp gidebilme cesareti vazgeçmek yani. Bazen de bırakıp gidebilme korkaklığı. Somut bir dünyada böyle ağır bir kavram hakkındaki düşüncelerimi aktarmaya çalışırsam muhtemelen yetersiz kalacak. O zaman çekilsin perdeler, başlasın tragedya.


Balık bildiği sularda bildiği şekilde yüzerken çıktı önüne birkaç dalga. Akıntıya bıraksa kendini hiçbir şey olmayacaktı, çırpınmak istedi ama. İstemedi gitmeyi artık bildiği şekilde. Savrulurken oraya buraya çarptı birkaç kere kayalara. Balık var olduğundan beri akıntı nereye giderse sürüklenip oraya gittiği için ağır geldi oluşan yaralar. 

-Üstüme geldi büyük dalgalar ama bu sefer zevk verdi yaralar, açıldı gözlerim açıldı perdeler, hoşçakalın bildiğim sular.-


Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

 Her şey bitti çok önceden olması gerektiği gibi. Belki biraz gecikmeli ama bitti. Kurtuluyorum kalbimdeki şeyden. İçimde garip bir hissizlikten başka hiçbir şey yok. Oyuncak değildim ki ben ya da kimsenin canı istediğinde gelebileceği biri. Bu kadar kısa sürede nasıl içimdeki şeyler böyle değişti ben de anlamıyorum ama mutluyum. Dengesiz biriyle denge kurmaya çalışırken kendi dengemi kaybetmekten yorulmuştum. 
Yorum Gönder
Devamı

Uyanış

 Balık uyandı günler sonra. Geçti üstünden onlarca fırtına. Kapandı perdeler, sustu tragedya. Öncesindeki sessizlik belirliyor fırtınanın şiddetini diye korktu sustuklarından. Yankılandı bir ses, açıldı yine perdeler başladı tragedya. Aşk aldatmasaydı beni böyle ağlar mıydım hiç bu kadar içten? Akar mıydı gözyaşlarım kimseye göstermeden. Ağlat beni her gün ama ne olur gitme. Söyleyemediklerimi de boğdum kendimle birlikte. Saklıyorum tüm sevinçlerimi güzel günler gelir diye. Bir gün mutlaka geleceğim fırtınalar kopsa bile. Bak geldim sana yine. Gitmemek üzere.
Yorum Gönder
Devamı

Gözyaşında yüzen balık

 24 yaşındayım hayatın ne başı ne ortası garip bir yer bence. Bir şeyler için çabalıyorum belki işe yarıyor belki yaramıyor bilmiyorum aslında şu an sonuçla ilgilenmiyorum. Bu yazıyı yıllar sonra okumak için yazıyorum. Üst üste çok ağır şeyler yaşadım bir insanın dayanabilmesi biraz zor olan türden belki bilmiyorum. Kendimden beklemediğim derecede güçlü kaldım hepsinde. Bunu okurken saçlarım ne kadar daha beyazlar bilmiyorum ama şu annem saçlarıma her baktığında neden saçların beyazlamış arkadaş şarkısını söyleyerek gülüyor. Hafızamı kaybettim baya. Yakın arkadaşlarım dalga geçiyor. Yaşanan çoğu şeyi hatırlamıyorum. Ben üst üste yaşadığım şeylere bağlıyorum bunu bence beynim kendini korumaya aldı ve çoğu şeyi sildi. Eskiden her detayı hatırlayan biri olarak bu halimi daha çok sevdim umarım ilerde de böyle rahat bir kafayla yaşarım. Çocukluğumdan beri kadınlar konusunda çok hassasım, aile konusunda şanslıydım kadınlara hep değer verildiğini gördüm. Yaşadığım ülkede ise tam tersini g...
Yorum Gönder
Devamı